Τα δικά μας ποιηματάκια

Μόλις το κουδούνι για διάλειμμα χτυπήσει,
η αυλή χαρούμενες φωνούλες θα γεμίζει. (Αθηνά)

Τα δικά σου τα ματάκια
λάμπουν σαν χρυσά αστεράκια. (Γεωργία Κ.)

Το πρωί με την αυγούλα,
μου 'ρχεται μια αναγούλα,
μαμά, φέρε τη σακούλα (Φώτης)

Το παιδάκι
παίζει ποδοσφαιράκι. (Άγγελος Π.)

Έχω ένα τρενάκι
που είναι ένα μικρό παιχνιδάκι. (Θέρια)

 Και έχω βγάλει το δοντάκι
και έχω γίνει κουσοδοντάκι. (Βεατρίκη)

Το μικρό το λαγουδάκι,
τρέχει σαν το μηχανάκι. (Βασιλική)

Τα παιδάκια στην αυλή,
παίζουν όλο το πρωί. (Γεωργία Σ.)

Το μήλο, όταν φάω,
στο γιατρό δεν ξαναπάω. (Λάμπρος)

 Το παιδάκι στην αυλή,
παίζει το βιολί. (Κωνσταντίνος)

Το μικρούλι το κουτάκι,
έχει ένα παιχνιδάκι. (Νεφέλη)

Μια φορά κι έναν καιρό,
σ' ένα σπίτι γραφικό,
ζούσαν δυο σπουδαίοι φίλοι
και μαζί τους δύο σκύλοι. (Δημήτρης Π.)

Είδα τέσσερα γατάκια
και τα πήρα στα χεράκια. (Ναταλία)

Έχω μια γατούλα,
που είναι ζωηρούλα. (Γιάννης)

Στο μικρό μου το παιδάκι,
θα του πάρω ένα δωράκι. (Παναγιώτης)

Τη μαμά μου την καλή,
την αγαπώ πάρα πολύ. (Δημήτρης Τ.)

Την είδα τη Μαρία
να σπουδάζει θεωρία. (Ελένη)

Θα πάω στην Κίνα
και θα φάω μία χήνα. (Ηρακλής)